Συκιά της Κύπϱου

Το παραμύθι της ζωής σου

το χάραξες χωρίς εξάρσεις στο λείο φλοιό.

Σαν ήλιου κάλεσμα στην αμμουδιά, ο καρπός σου.

Το γάλα σου το μητρικό

άπειρους έθρεψε χωρίς πατρίδα μετανάστες.

Συκιά, την απαλάμη την πονετική των φύλλων σου

πόσοι θα ζήλευαν απ’ τους ανθρώπους.